با وجود فروش بیشتر آیفون، اپل در موقعیتی نیست که بتواند با سایر رقبا از نظر فروش رایانه شخصی رقابت کند. زیرا نمی تواند مشتریان را از نظر طراحی یا عملکرد هیجان زده کند. اکنون، پس از سال ها تلاش برای ایجاد یکی از پیشرفته ترین عملیات طراحی تراشه در جهان به عنوان محبوب ترین تولید کننده گجت های دیجیتال در جهان، فروش مک پس از سال ها رکود در حال رشد است. واشنگتن پست به همین بهانه از عملکرد تراشه های مک اپل خبر داد.
جانی ساروجی، مهندس سابق اینتل و مدیر اجرایی سابق IBM که اکنون معاون ارشد سخت افزار و تراشه های نیمه هادی اپل است، پروژه های پرخطری را برای جایگزینی پردازنده اینتل که 15 سال است لپ تاپ ها و دسکتاپ ها را اجرا می کند، راه اندازی کرده است. تراشه‌های طراحی‌شده M1، که بسیار کارآمدتر از تراشه‌های اینتل هستند، به مک‌ها اجازه می‌دهند تا خط تولید رایانه‌های اپل را با سرعت بسیار بالا و با حداقل تولید گرما احیا کنند. عملکرد تراشه نظرسنجی به اپل کمک کرده تا سودآوری گوشی‌های هوشمند و رایانه‌های خود را بهبود بخشد. این تراشه همچنین اپل را به سمت محصولات احتمالی آینده مانند خودروها یا هدفون های واقعیت افزوده سوق می دهد.
این مرد 57 ساله برای اولین بار پس از پیوستن به اپل در سال 2008، تراشه هایی را برای آیفون توسعه داد. رویکرد او در طراحی تراشه‌ها بر اساس نیازهای خاص اپل برای هر دستگاه به این شرکت اجازه داد تا تراشه‌های قدرتمندتر و کارآمدتر از تراشه‌های سایر شرکت‌ها را تولید کند. تراشه ها در دستگاهی که به باتری بستگی دارد بسیار مهم است و پردازنده مسئولیت کارهای سنگین مانند ساعت های ویدیو و بازی را بر عهده دارد. تراشه‌های مبتنی بر معماری Arm در آیفون‌ها، که در سال 2010 عرضه شدند، به افزایش عمر باتری کمک کردند و به نرم‌افزار اجازه دادند عملکرد سایر ویژگی‌ها، مانند سیستم دوربینی که الگوریتم‌های پیچیده را انجام می‌دهد، بهبود بخشد.
WinClam، تحلیلگر CCS Insight، یک شرکت مشاوره در بازار فناوری و فناوری اطلاعات، تخمین می‌زند که اپل در سال گذشته به دلیل تولید تراشه‌های نیمه‌رسانای داخلی دوازدهمین تولیدکننده بزرگ تراشه در جهان شد. با پیروی از این استراتژی، اپل به یک مبارز در زمینه تراشه های نیمه هادی تبدیل شد. اپل تاکنون چهار تراشه M1 را برای سطوح مختلف و عملکردهای مختلف معرفی کرده است.
مایک دملر، تحلیلگر مستقلی که صنعت تراشه های نیمه هادی را برای نزدیک به 50 سال دنبال کرده است، می گوید: “در ابتدا کمی عجیب به نظر می رسید که آنها می توانند اینتل را به طور کامل کنار بزنند.” اما با خروج اینتل، آنها به طور کلی به یک پلتفرم مسلط تر تبدیل شده اند.
در سال 2017، زمانی که اپل از موفقیت خود با چیپست های آیفون و AppWatch سود برد، با استقبال شدید مشتریان از خط تولید مک خود مواجه شد. در اقدامی نادر، مدیران اپل گروهی از روزنامه‌نگاران و وبلاگ‌نویسان فناوری را فراخواندند تا از مردم بخواهند به کاستی‌ها رسیدگی کنند. کامپیوترهای پیشرفته مک عذرخواهی کردند و قول دادند محصولات بهتری تولید کنند. اما انتقادات از کامپیوترهای پیشرفته اپل فراتر رفته است. ماه ها پس از تولید لپ تاپ های جدید mea culpa که همچنان به تراشه های اینتل مجهز بودند، این محصولات به دلیل کار خسته کننده زیر یک بطری بزرگ قرار گرفتند و سپس اپل به روز رسانی نرم افزاری برای رفع این مشکل منتشر کرد. با این حال، اینتل در بیانیه ای اعلام کرد که این شرکت بر روی توسعه و تولید پردازنده های برتر از رقبا متمرکز شده است. این شرکت گفت: “هیچ تولید کننده تراشه دیگری نمی تواند با ترکیب کار، سازگاری نرم افزار و انتخاب فرمی که سیستم های مبتنی بر اینتل ارائه می دهند برابری کند.”
با این حال، مدیران اپل تصمیم گرفتند که از تراشه‌های اینتل به تراشه‌های خود تغییر دهند و مهندسان نرم‌افزار این شرکت که بیش از یک دهه برای مک‌های خود به تراشه‌های اینتل متکی بودند، نگران بودند. زیرا برنامه نویسان باید نرم افزاری طراحی می کردند که هم بر روی تراشه های قدیمی و هم جدید قابل اجرا باشد. ساروجی اذعان کرد که تغییر در استراتژی با اختلافات و نظرات مختلفی در داخل شرکت مواجه شده است. زیرا بسیاری بر این باور بودند که یک قدم اشتباه می تواند شرم آور و پرهزینه باشد.
بخشی از چالشی که تیم تحقیقاتی با آن مواجه بود، برآوردن دامنه و نیازهای رایانه های ارائه شده توسط این شرکت از مک بوک ایر 999 دلاری تا میزهای رده بالا با هزاران دلار بود. مهندسان سخت‌افزار اپل همیشه سعی کرده‌اند تا تراشه‌ها را تا حد امکان برای نیازهای خاص طراحی کنند. سوال شماره یک اپل در همه موارد این است که آیا می توانیم محصول بهتری ارائه دهیم یا خیر.
او گفت: «در مرحله بعدی، تیم باید دریابد که آیا می‌تواند محصولات بیشتری تولید کند و در عین حال مسیر فناوری در آینده را مدیریت و پیش‌بینی کند». اپل به تولید صدها میلیون دستگاه در سال برای توسعه قطعات محصول نسل بعدی نیاز دارد.
در طول سال‌ها، اپل میلیاردها دلار برای سرمایه‌گذاری در تحقیق و توسعه و خرید شرکت‌های کوچک برای تقویت تیم تراشه‌های خود هزینه کرده است. در نهایت، اپل تصمیم گرفت استراتژی تراشه آیفون خود را به مک گسترش دهد. بر این اساس، گروهی از توسعه دهندگان نرم افزار، فناوری اپل را توسعه داده اند تا مک های دارای تراشه M1 بتوانند از طیف وسیع تری از برنامه های کاربردی برای مک های اینتل استفاده کنند.
تراشه های اپل را با کووید 19 مقایسه کنید
یکی از بزرگترین نگرانی های اپل اوج کووید-19 آغاز شده است و سال هاست که خود را برای عرضه تراشه های M1 در پاییز 2020 آماده می کند. زمانی بود که اپل در آستانه آغاز آزمایش جدی برای تأیید اعتبار تراشه ها قبل از شروع تولید بود که شرکت های آمریکایی سفارشات کنترل از راه دور را انجام دادند. به این ترتیب ساروجی گام جدیدی برای پیشبرد فرآیند تست برداشت. اپل، جایی که حفظ حریم خصوصی و نظارت در اولویت اول است، تعدادی دوربین در سراسر آزمایشگاه نصب کرده است تا مهندسان بتوانند تراشه ها را از راه دور آزمایش کنند.
زمانی که تراشه‌ها در سال 2020 مرحله تایید نهایی را پشت سر گذاشتند، تولید در کارخانه‌های تحت رهبری نیمه هادی تایوان، یک سیلیکون غول‌پیکر که تراشه‌هایی را برای اینتل نیز می‌سازد، آغاز شد. در جریان رونمایی از محصول سالانه اپل در نوامبر 2020، مدیران از طریق ویدئویی که قبلا ضبط شده بود صحبت کردند. ارائه M1 توسط Survey که در آزمایشگاه این شرکت فیلمبرداری شده است، جزئیات قابلیت های تراشه جدید را نشان می دهد و بیان می کند که M1 یک تراشه توسعه یافته برای مک است.
اولین کامپیوترهایی که تراشه های M1 را دریافت کردند، مک بوک ایر و مک مینی بودند که مدت کوتاهی پس از آن به فروش رفت و در سال 2021 کامپیوترهای پیشرفته ای را با M1 Pro و M1 Max معرفی کرد. اولین تراشه M1 دارای 16 میلیارد ترانزیستور بود. این رقم تنها با نسخه های قدرتمندتر M1 افزایش می یابد. M1 Ultra که در نسخه 3999 دلاری MacStudio در ماه مارس سال گذشته معرفی شد، دارای 114 میلیارد ترانزیستور و یک واحد پردازش گرافیکی است که هشت برابر اندازه M1 اصلی است.
انتظار می‌رود اپل در سال‌های آینده نقش مهمی در طراحی تراشه داشته باشد، اگرچه به گفته ساروجی، اپل سازنده تراشه نیست.